کد مطلب:227790 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:231

در کنار پدر
مفضل بن عمر گوید: به محضر امام كاظم علیه السلام رفتم؛ دیدم حضرت رضا علیه السلام را (كه در آن هنگام خردسال بود) در بغل گرفته و می بوسد و بر شانه اش می نهد و به سینه اش می چسباند و خطاب به او



[ صفحه 24]



می فرمایند پدر و مادرم به فدایت! چقدر خوشبو و زیبا هستی و برتری تو بر دیگران آشكار است.

به امام عرض كردم: فدایت شوم؛ به گونه ای محبت این كودك بر قلبم افتاده كه قلب هیچ كس جز شما، مانند من سرشار از محبت او نیست.

فرمودند: ای مفضل! مقام این كودك نزد من، همچون مقام من در نزد پدرم می باشد. [1] .

آن امام همام، بزرگ ترین خدمت علمی را به بشریت نمودند و در شرایط مناسب و محیط مساعد، كلیات و جزئیات علوم دین و مسایل جهانی را برای مردم تشریح فرمودند و آیات و اخبار و احادیثی را كه از مكتب علوی تا موسوی تفسیر و تدریس نشده بود، در همه ی ابعاد اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بیان كردند. همچنین اساس وحدت اسلامی را روی وحدت علمی و اصول بینش دینی پایه گذاری نمودند و همین قدرت و نفوذ علمی و محبوبیت ایشان، موجب سعایت بد اندیشان گردید.

«ابوذكوان» كه از راویان معروف است، می گوید: «ابراهیم بن عباس» گفته است كه ندیدم كسی از حضرت رضا علیه السلام چیزی بپرسد و آن حضرت جوابگو نباشد؛ من هیچ كس را داناتر از ایشان به احوال



[ صفحه 25]



گذشته و آینده ندیدم. مأمون غالبا آن حضرت را به پرسش می آزمود و امام فورا جواب می فرمودند. عجیب تر آن كه حضرت رضا علیه السلام با هر كس به زبان خود او تكلم می نمودند و چون در این باره از ایشان پرسش می شد، می فرمودند: امام باید به همه ی زبانها آشنا باشد. [2] .

یكی از علمای معروف اهل تسنن به نام حاكم نیشابوری در شأن علمی حضرت رضا علیه السلام می نویسد:

حضرت رضا علیه السلام در مدینه در مسجد رسول خدا صلی الله علیه و آله در سن بیست و چند سالگی، در مسند فتوا می نشست و فتوا می داد. [3] .

امام كاظم علیه السلام به پسران خود می فرمودند:

این برادر شما علی بن موسی الرضا علیه السلام عالم آل محمد صلی الله علیه و آله است؛ در مورد صحت دین و روش های خود از او بپرسید؛ آنچه را او به شما می گوید، فراگیرید و رعایت كنید. [4] .

عرض كردم: این كودك همان است كه بعد از شما عهده دار و صاحب امر امامت است؟

فرمودند: آری؛ كسی كه از او پیروی كند، راه رشد و هدایت می پیماید و كسی كه از او نافرمانی كند، به راه كفر رود. [5] .



[ صفحه 26]




[1] عيون اخبار الرضا، ج 1، ص 60.

[2] همان، ج 2، ص 554.

[3] عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 40.

[4] اعيان الشيعه، ج 2، ص 14.

[5] عيون اخبار الرضا، ص 32.